De Vuurtorenloop, over zeemijlen en een vuurtoren

Geen mens houdt het voor mogelijk: 5 dan wel 10 zéémijlen door de duinen, over een waddendijk, door het bos, over het strand en rondom een vuurtoren. Het kan allemaal op Vlieland. Daar hebben ze er wat opgevonden. Zo kunnen wandelaars en hardlopers eens aan den lijve ervaren hoe zwaar zeelieden het hebben als ze van A naar B varen. Ik weet niet wie er verantwoordelijk is voor dit “grapje”. Ik verdenk hiervan Jan Kooista c.s. van SV Friesland. Jan, in ieder geval bedankt, want wanklanken heb ik niet gehoord na afloop; niet over het parcours, niet over de organisatie, noch over het weer. Misschien toch een suggestie: wil je er voor zorgen dat je het strand in den vervolge eerst met een (stoom)wals bewerkt voordat je ons er weer over heen jaagt? Want wat was het zwaar! Wij nemen dan wel die klimpartijen naar de vuurtoren voor lief.

Het is zondagmorgen vroeg. Ik ben op weg met een startbewijs voor de Vuurtorenloop, mij geschonken door Running Center Leeuwarden, via Harlingen naar Vlieland. De boot van negen uur. Het is druk. Inchecken en dan aan boord. Daar tref ik fotografe Janke van der Schaaf. Dan weet je meteen dat deze Vuurtorenloop niet aan de vergetelheid wordt prijs gegeven. Djur is er vanzelfsprekend ook, maar dan om te lopen. Het wordt een gezellige overtocht met sterke verhalen over allerlei belevenissen tijdens loopevenementen.

Om 10.30 uur meren we af aan de kade op Vlieland. Een wandelingetje in ganzenpas naar de sporthal. De start zal plaats vinden om 12.30 uur voor de 10 en om 13.00 uur voor de 5 zeemijlen. De wandelaars vertrekken om 12.15 uur. Dus tijd genoeg voor een goed gesprek met een enkele bekende, een kop koffie, wat water, het onvermijdelijke toilet bezoek en een kijkje in de keuken van de organisatie. Jan Kooistra is druk doende, dus die spreek ik maar niet aan. Hij dribbelt van hot naar her, geeft aanwijzingen, schudt met zijn hoofd, groet links en rechts wat mensen, roept wat in het wilde weg en houdt voortdurend de tijd in de gaten. Ik vraag me af of hij in dit stadium wel in de gaten heeft wie hij groet. Jan Houter beter bekend onder zijn zich zelf aangemeten naam Jan van Vlieland, hanteert de microfoon en enthousiasmeert de omstanders. Hij zal ook wel iets , namens Vlieland, met de organisatie te maken hebben neem ik aan. Met verve praat hij de jeugd van start naar finish. Maar het grote werk doet Jan K. natuurlijk zelf.

De start verloopt als altijd: wat gepraat, een blik op het “horloge”, even op gang komen en dan gaat het los. Ik start vlak achter de prominenten. Ik herken Jappie Brandenburg, Ylona Kruis, Jan Venhuizen, Yvonne Kassenberg, Willem de Boer en Mariska Kramer. Ik heb ze daarna niet meer gezien, noch op weg naar het strand, noch op het strand zelf en later, hoe ver ik ook keek, niemand van die toppers meer te zien. Lees verder →