Vlieland, de Stortemelk halve marathon

Het is zondagmorgen, betrekkelijk vroeg. Aan boord van de Vlieland is het druk. Veel hardlopers aan boord, zo te zien. Het is de eerste keer dat ik aan deze Run mee ga doen. Ik tref een paar bekenden en we hebben het er “even” over. Zij hebben hem vaker gelopen. Er schijnt altijd wat te zijn met die Run. Het is zwaar, dat in ieder geval. Dat maak ik althans op uit de verhalen. Het waait, en/of het regent, het parcours door de duinen is heftig vanwege het hoogte verschil, het kan ook bloedheet zijn, er is weinig kans op schaduw en de Postweg, op weg naar de finish, is lang, saai en meestal wind tegen. Als je dit allemaal voor waar aan neemt dan kun je je afvragen waar je aan gaat beginnen. Maar je zit nu eenmaal in het schuitje en een weg terug is er zonder gezichtsverlies niet. Gelukkig, sombermans regeert vandaag niet. De wind komt uit het zuidwesten. Dus op de Postweg wind in de rug, het is half bewolkt, de temperatuur ligt rond de 20˚, een aangename temperatuur om te lopen en de saaiheid/verveling op de Postweg kun je verdrijven door te genieten van de vergezichten over het wad. Ach, en parcours door de duinen overleef je ook wel. Wat kan je gebeuren?

De overtocht verloopt voorspoedig . Om half elf stappen we van boord. We melden ons in de aankomst-/vertrekhal voor het startnummer en wandelen dan op ons dooie akkertje naar camping Stortemelk. De start is pas om 12.30 uur. Dus tijd genoeg, maar die vliegt voorbij: koffie drinken, verkleden, wat eten, hier en daar een praatje, wat rond kijken en een warming up. En dan op naar het startvak. Lees verder →