Berenloop 2015

Het zit er op. Het was geweldig. Ik zit op een terras, vlakbij de finish, en les mijn dorst. Jan Kooistra, als onvermoeibare microfonist, heet vrijwel iedere deelnemer hartelijk welkom en vertelt dat er weer een ‘hartsikkene’ mooie prestatie is geleverd en dat de tijd er niet toe doet. En gelijk heeft-ie!

‘Is deze plaats nog vrij? Ja zeker!’ De man zijgt met een zucht neer op de stoel en bestelt een biertje. ‘Heb je ook gelopen’, vraagt-ie. ‘Ja zeker’. En daarmee lijkt de kous af. Ik zal je wat vertellen…….’ Voordat ik het goed en wel besefte, kreeg ik er geen speld meer tussen. Dit is zijn verhaal.

‘Man, man, wat heb ik gelopen. Een paar weken geleden liep ik nog een halve marathon op een ander eiland. Het was zwaar. Ik heb hem vaker gelopen, maar zo zwaar als die keer …………niet normaal meer. Dat strand, zandsuppletie, rul. Denk je dat het dichterbij de waterlijn wel hard zal zijn, kom je bedrogen uit. Modder, blubber. Dus een keuze tussen wegzakken in de blubber of in het zand. Ik heb beide geprobeerd. Dus natte voeten en de schoenen vol met zand. Maar laat ik daar niet te veel over uitweiden. Da’s tenslotte geweest. Ik wil er dit nog over kwijt: ik heb voor het eerst in mijn loopleven voor een halve marathon meer dan 2 uren nodig gehad. Dat zal me niet weer gebeuren, heb ik bedacht.’ Lees verder →