Bolsward Sinterklaasloop 2013

Het is druk in en om de sporthal in Bolsward. We zijn in afwachting van de start van de Sinterklaasloop. In no time zet Jan Kooistra de finishboog van SV Friesland op zijn plaats en brengt de tijdwaarneming in stelling. De Sint arriveert in gezelschap van zijn knecht zwarte Piet. Je krijgt trouwens niet de indruk dat er tussen die twee een gezagsverhouding baas knecht bestaat. Piet groet, slaat menigeen amicaal op de schouder, slaat zijn arm om vrouwelijk schoon en voert het hoogste woord. Sint is volgzaam en geniet zichtbaar van de wijze waarop Piet met de mensen om gaat. Hij is zelfs een beetje jaloers.

Om zeven uur geven beiden het startsein. Het gebruikelijke tafereel. Een horde hardlopers zet zich in beweging. De voorhoede snelt weg, daarachter komt de rest langzaam maar zeker op gang. Het onvermijdelijke gedrang. Een elleboogje hier, een duwtje daar, een sorry en altijd begrip voor het ongemak. Het is prachtig loopweer. Windstil en een frisse temperatuur. Dat nodigt uit tot vrolijkheid.

Bij de sporthal is het stil. Een paar vrijwilligers en natuurlijk Jan Kooistra blijven achter. Zij weten dat ze niet veel tijd gegund worden om koffie te drinken. Tenslotte is het parcours “maar” 7,5 km lang en bij een snelheid van laten we zeggen voor het gemak van  maximaal 20 km per uur melden de snelsten zich over ruim 20 minuten. Het gros zal het wat kalmer aan doen. Dat is natuurlijk ook maar betrekkelijk. Hoewel iedereen voor zijn plezier op pad is, is het nauwelijks denkbaar dat hij/zij niet zijn uiterste best wil doen om zo snel als-ie ook maar kan de finish te bereiken. Dus ook de laatsten verdienen even veel waardering voor hun geleverde prestatie als de eersten. En zij die winnen beseffen dat zij alleen maar kunnen winnen, omdat er anderen meedoen die langzamer zijn.

Het parcours voert ons door en aan de rand van Bolsward. Er is verlichting. In het buitengebied, daar waar het parcours onder de snelweg doorgaat, is het licht erg schaars. Dat wordt goed gemaakt door brandende fakkels die er door de organisatie zijn neer gezet. En dat is prettig en zorgt voor een toch wat feeërieke sfeer. Of iedereen dat beseft, blijft de vraag. Ruim de helft zit er dan op en voor velen zal het tempo iets zijn gezakt, want ook op deze afstand kan de vermoeidheid je parten spelen. En dan ben je met je zelf bezig om te overleven.

Op de cruciale punten onderweg staan vrijwilligers die je de weg wijzen en opmerkzaam maken op obstakels en die zijn er veelvuldig. Stoepranden, geparkeerde auto’s, paaltjes en hekken het is en blijft opletten en uitkijken. Gelukkig ook dit jaar zijn er geen grote ongelukken, slechts een enkeling is gestruikeld over het een of ander, maar kon zijn weg vervolgen.

Als we de finish naderen staat er een handje vol toeschouwers. Zij wachten op bekenden. Zij die gefinisht zijn doen hetzelfde. Vooral om ervaringen uit te wisselen. Langzaam maar zeker gaat dan iedereen zijns weegs. Niet zonder het kaartje ingevuld te hebben met de gelopen tijd en daarvoor in ruil een banketletter in ontvangst te hebben genomen.

Er is geen wanklank gehoord. In tegendeel, na afloop alleen maar tevreden gezichten en lovende woorden over het weer en de organisatie. En zwarte Piet was in gezelschap van de Sint allang weer naar een ander feest.

Meeloper