De aanloop naar de Berenloop

Berenloop?
Dat Willem Barentsz (geboren en getogen op Terschelling), zeevaarder en ontdekkingsreiziger in de 16^de eeuw, aan de wieg stond van de Berenloop anno nu is vast niet bij iedereen bekend. In 1596 vertrok Barentsz op zijn schip om te pogen een Noordoostelijke Doorvaart naar China en Japan te ontdekken. Hij kwam vast te zitten in het poolijs met als gevolg een overwintering op Nova Zembla. Om aan voedsel te komen werd er gevist en op beren gejaagd. Barentsz overleefde dit avontuur niet en stierf in 1597 aldaar. In 1997 werd als sportieve afsluiting van “400 jaar Barentsz” een (halve) marathon georganiseerd. De Berenloop was een  feit. Het is in de loop der jaren uitgegroeid tot een van de populairste, mooiste en tot de verbeelding sprekende (halve) marathon van ons land. Heb je een startbewijs weten te bemachtigen dan wacht je een gezellig en schitterend evenement. En dat wil je mee maken.

Schaduw
De Berenloop werpt zijn schaduw vooruit. Wie een startbewijs heeft, is bezig met de voorbereiding op dit prachtige evenement. Wie wil er nou niet een snelle tijd lopen? Wie wil er niet in de voorhoede eindigen? Wie wil er nou niet sneller zijn dan….. ? Ze kunnen nog zoveel zeggen dat meedoen belangrijker is dan winnen. Dat geloof je natuurlijk allemaal! Maar toch, het hoort erbij: anderen die ook meedoen wat testen op de training, vragen hoe het er voor staat, wat hij/zij aan extra’s heeft gedaan om sneller te zijn dan ooit. In dat rijtje past ook de vraag of er zich  al een gedachte aan een streeftijd in het hoofd genesteld heeft. Je laat echter nimmer het achterste van je tong zien. Je kijkt wel uit. Je houdt er tenslotte altijd rekening mee dat je die dag loopt als een krant, dat je niet de sterren van de hemel loopt, dat je de klim bij paal 8 kruipend moet nemen, dat je helemaal kapot gaat op het vals plat van de Longway, dat je te snel bent gestart, dat het té gezellig was de avond ervoor, dat je …………… Gelukkig, je hebt nog een week of wat de tijd.

Hulpmiddel
Plotseling werd je op een idee gebracht door de berichtgeving in de media. Je had er weleens eerder wat van en over gehoord, maar de link met je eigen sportactiviteiten heb je tot nu toe nooit gemaakt. Je at een paar bananen, je dronk wat extra water, je stapelde wat koolhydraten, je nam tijdens het lopen een gelletje, en dat was het. Maar nu die Lance Amstrong door de mand is gevallen ben je toch wel op een idee gebracht. Doping en dan met name epo, dat je daar in dit verband nog niet aan gedacht had, wat stom. Je weet aan het eind van de Berenloop hoef je niet met het water voor de dokter. Dus wat let je! Hoe kom je aan dat spul? Dat moet toch niet al te moeilijk zijn. Je huisarts, een sportschool bij jou in de buurt, een bevriende fysiotherapeut, de wielerclub. Zij kunnen je vast wel verder helpen. 

Geweten
Maar kijk uit voordat je het in de gaten hebt, zet je een tijd neer die niemand, en zeker jij zelf niet, voor mogelijk had gehouden. Dan begint het te knagen. Je euforische stemming na afloop slaat dan plotseling om. Je bent de snelste van je hele groep. Je hebt ze allemaal verslagen. Maar toch………geen voldaan gevoel, geen trots. Wat heb je er aan? Wat moet je er mee? Je beseft dat je dat toch niet vol kunt houden, dat je voor elke training telkens niet “dat spul” kunt innemen, dat je……..Daar komt nog bij dat je integriteit, je moreel wordt aangetast, want tenslotte heb je de boel bedonderd. Het is en blijft bedrog, oneerlijke concurrentie, gemeen spel. Is het je dat allemaal waard? Neen toch zeker!

Dday
Op de dag zelf ben je een van de velen. Dat weet je. Je loopt voor je plezier. Je zal aan het eind moe zijn. Je benen zullen pijn doen. Je zal met een tomaat rode kop en een zweterig kapsel de eindstreep halen. Heel misschien loop je een persoonlijk record. Je bent niet de laatste, maar ook niet de eerste. Je eindigt ergens in de middenmoot. Voor jou geen lauwerkrans, maar wel de herinnering dat je mee gedaan hebt aan een van de mooiste (halve) marathons van ons land. En op eigen kracht!

Meeloper