Zo word je toeschouwer…….

Een blessure veroorzaakt ‘ellende’. Er zit niets anders op dan dat je je sportattributen voor kortere of langere tijd aan de wilgen hangt. En dat wil je niet. Het betekent veelal verlies aan conditie en niet zelden een achteruitgang in sporttechnische vaardigheden. Terugkomen op het ‘oude’ niveau kost veel moeite, veel energie. Fysiek en mentaal.

Het is mij overkomen. Het begon lang nadat ik de verandering van hak- naar midden/voorvoet landing had volbracht. Heus niet van de ene dag op de andere. Echt niet in een keer, maar langzaam opgebouwd. Ik heb er de tijd voor genomen. Anderhalf jaar heeft het geduurd. Tijdens een rustige duurloop een paar keer de haklanding veranderen in een middenvoet landing en altijd niet langer dan een tiental meters. Geleidelijk heb ik het aantal meters uitgebreid. Totdat ik uiteindelijk een duurloop van een twintigtal kilometers geheel op de nieuwe manier kon uitlopen. Daarna ging het mis. De kuiten begonnen zich nadrukkelijk te melden. Het begon met een klein pijntje, kortdurend. Vervolgens geleidelijk wat gevoeliger en langduriger. Uiteindelijk kon ik geen stap meer verzetten zonder hevige pijn.

Goede raad is niet duur, maar wel heel divers. ‘Je moet naar de fysio, je moet koelen, slik je wel magnesium, sta op een traptrede en duw je hielen een voor een naar beneden, ga naar ……….! Doe dit, doe dat, doe vooral niet ……..’ En dan de verhalen over de eigen blessure, de ongemakken en vooral hoe lang het geduurd heeft.  Lees verder →