“Dankbaar voor elke stap die ik zet”

Dat was de gedachte die ik op het Tibetaanse vlaggetje heb geschreven vrijdagavond…..
En zo voel ik het ook, dankbaar dat ik dit kan en mag doen, en dan het dan de 5 editie bekroont wordt met een 1ste plaats… Echt een geweldig gevoel…. Een beetje ‘olympische euforie’ mag ik wel zeggen.
In 2008 liep ik mijn eerste Slachte marathon, sowieso mijn allereerste marathon en ik vond het toen al prachtig.. De weg ernaartoe is al heel mooi, met z’n allen trainen ( toen de clinic onder leiding van AV Horror) naar een doel. Maar ook de gezelligheid en natuurlijk de spanning… Want ja, je weet niet wat je kunt verwachten.

Ook de Slachte van 2012 wilde ik graag lopen, het is een bepaald gevoel, -misschien heeft het te maken met m’n achtergrond als boerendochter- maar vooral de weidsheid, het mooie landschap maar ook de blijdschap van alle mensen. En deze heb ik ook volbracht, ik heb zelfs m’n snelste tijd gelopen op deze editie! Lees verder →