“We gaan naar Zandvoort al aan de zee……….”

De RC058 dubbeldekker

Op uitnodiging van Running Center Leeuwarden met een bus vol naar de Zandvoort Run. Wat geweldig! De stemming zit er dan ook goed in onderweg. Natuurlijk hoor je hier en daar wat geweeklaag over het gebrek aan conditie, over allerlei pijntjes, over blessure(s), over de slechte en korte nachtrust. Het hoort er kennelijk bij. Iedereen heeft wel een reden om zich voor een eventuele wat tegenvallende prestatie in te dekken. Niets menselijks is een hardloper vreemd. Maar als alle pijntjes en de overige excuses zijn uitgewisseld dan zijn er louter vrolijke en zorgeloze gesprekken.

Koffie!

“We nemen broodjes en koffie mee….”
Voor de koffie en/of thee wordt gezorgd. En dat niet alleen, ook een opvallend oranje loopshirt valt ons ten deel. Wat geweldig. Als we dan ook nog een armbandje krijgen uitgereikt, waarmee we zonder slag of stoot op het VIP-terrein en in de Viptent kunnen komen, kan deze dag niet stuk.

Je zou haast vergeten dat er ook nog hard gelopen moet worden, althans moet……Laten we wel wezen het is vrije wil om ja dan wel neen te zeggen voor een dergelijke uitnodiging.

Jan Jouke Vos

“Oh, wat is het een heerlijkheid……..”
Over de “wedstrijd” zelf kunnen we eigenlijk kort zijn. De professionals, verzameld in de wedstrijd van 12 km, hebben onderling wel uitgemaakt wie zich de winnaar mag noemen. Dat gevecht heeft zich buiten het gezichtsveld van de recreatielopers afgespeeld. Het wedstrijdteam van Running Center Leeuwarden heeft voor de vierde keer de Business Run gewonnen. Jan Jouke Vos in 43.05, Nyk Adema in 43.25, Willem de Boer in 44.04, Rene Jaasma in 44.10 en Erik Bouma in 45.45 bepaalden de winst met ondersteuning van Klaas Kroese, Menno Mud en Dirk de Vries voor het Running Center team. Wij, het voetvolk in het peloton van de recreatielopers, hebben een eigen wedstrijd gelopen en uitgevochten.

“Als je van de duinen glijdt……“
Als je het startschot hoort dan schuifel je langzaam maar zeker naar de startlijn. De tijd loopt, maar daarover geen zorgen. De chip, gehecht aan je startnummer, registreert feilloos het juiste moment van passeren. Het racecircuit biedt volop gelegenheid, omdat er genoeg ruimte is, je eigen tempo op te zoeken. De opzwepende beatmuziek is oorverdovend hard. Het weer werkt mee; de zon schijnt volop en een zwak windje uit noordelijke richting zorgt af en toe voor de nodige afkoeling. Na het verlaten van het circuit heb je nog even tijd om je geestelijk voor te bereiden op het strand. Vorig jaar was het geen onverdeeld genoegen. Terugtrekkend hoog water zorgde voor een smal en nat strand, waarop het zwaar, zeer zwaar lopen was. Menigeen vond daar toen zijn Waterloo. Maar dat is verleden tijd. Dan stort je je even later naar beneden het strand op. De benen kunnen het bijna niet bijhouden. Even verderop zijn er een paar gevallen; zij krabbelen moeizaam overeind. Op het strand is het ieder voor zich, nog meer dan op de weg en dat over een lengte van 3 kilometer. Loslopende honden met hun bazen, toeschouwers, kinderen spelend met een bal, volwassenen die genieten van een voorjaarszonnetje en ook nog hardlopers die niets ontziend, de blik op oneindig, soms steunend, kreunend en hijgend hun weg proberen te vinden. Maar dat is vandaag niet moeilijk, het is laag water, het strand is breed en het zand biedt overwegend voldoende steun om het tempo erin te houden.

Meeloper

De oranje loopshirts van Running Center Leeuwarden vallen geweldig op in het lange lint van lopers. De strandopgang naar boven valt niet tegen. Voor velen is het twee passen omhoog en een pas naar beneden glijden, maar het mag de pret niet drukken. Zwaar hijgend komen de meesten boven. Vervolgens worstelt iedereen moeizaam voort op het vals plat. Gelukkig is dat na een vijftigtal meters ook weer voorbij en kan het herstel beginnen. De route door het dorp werkt mee aan dat herstel. Bemoedigend handgeklap van toeschouwers, een enkele aanmoediging, de muziek, dat allemaal doet wonderen. Er zij er ook die niet de indruk maken dat ze als toeschouwer hier aanwezig zijn. Ze zijn er voor zich zelf, voor de muziek, voor de gezelligheid en voor een goed glas van het een of ander. Dan naderen we langzaam maar zeker het einde van deze 12 kilometer. Met het finishdoek in zicht worden de laatste krachten aangesproken om er nog een kleine versnelling uit te persen. En dan is het voorbij. De snelste van de recreatieloop heeft de 12 km in 41.41 minuten afgelegd en de langzaamste deed er 1.46.51 over. Wij, in onze oranje loopshirts van Running Center Leeuwarden, wij hebben een tijd neergezet die daar ergens tussen in ligt. Iedereen kijkt dan ook tevreden terug op een geweldige dag daar in Zandvoort.

Meeloper