De New York City Marathon 2015 voor KiKa: Warm, zwaar, opnieuw een topbeleving
KOLLUMERZWAAG – Voor het vijfde achtereenvolgende jaar reisde Piet Boelens, marathonloper uit Kollumerzwaag, eind oktober naar New York om daar op 1 november de marathon te lopen: 42,195 km, stap voor stap voor KiKa, voor een hogere overlevingskans voor Kinderen met Kanker. De betrokkenheid vanuit Nederland was groot, gezien de honderden reacties en warme steunbetuigingen. Was de doelstelling eerder om 50.000 euro bijeen te brengen, het totaalbedrag aan sponsorgeld sedert 2011 beloopt via Boelens inmiddels al meer dan 52.500 euro!! Samen met 150 collega runners werd dit jaar liefst 1.3 miljoen euro vergaard en sedert 2011 al meer dan 5,5 miljoen euro. Intussen is enkele weken geleden ook de definitieve bouwvergunning verleend voor het Prinses Maxima Centrum voor Kinder Oncologie in Utrecht, zodat niets meer in de weg staat voor opening van dit Top Centrum in 2017, waar alle onderzoek en behandeling gebundeld wordt. De eerste onderzoeken naar specifieke Kinder Kanker soorten zijn inmiddels ook gestart, gefinancierd door KiKa!! Boelens: ‘ik besef heel goed hoe bijzonder dat is: dat ik in New York de marathon mag lopen is een groot voorrecht; ik doe dat al te graag voor dit bijzondere doel KiKa, waarbij ik alle mij bekende kinderen met kanker en hun familie in gedachten meeneem in mijn Run’.
“Na een goede vlucht van Schiphol naar JFK Airport NY, een langdurige paspoortcontrole en idem dito reis per bus door het drukke verkeer van New York naar New Jersey, checken we in bij het mooie Westin Jersey hotel, waarna ik het niet kon laten: een half uurtje hardlopen langs de Hudson met aan de overkant de wereldberoemde skyline van Manhattan. De volgende dag, na een verkwikkende nachtrust, hebben we onze startnummers opgehaald en ontmoetten we runners van ‘all over the world’ op de Expo. Eerder die ochtend gingen we als totale groep nog even op de foto aan de oever van de Hudson in New Jersey; in Central Park verkenden we later alvast een deel van het slot van de route en finish, waardoor we ons alvast konden focussen. De weersomstandigheden waren vrijdags prima: droog en warm. Het overige deel van de dag was vrij te besteden en zelf kozen we met een kleinere groep mensen ervoor om in het centrum van Manhattan wat rond te lopen en te genieten van alles wat we zagen. Na een gezellig etentje bij Tony’s Di Napoli op de147 W 43rd Street , vaste prik op de vrijdag voor Marathon Day in New York voor mij, pakten we weer de Metro en Path naar ons hotel in New Jersey.
Zaterdag, de dag voor Marathon Day, hebben we benut om ons op te laden en rust te nemen. Het was een warme dag en na het ontbijt bij Cosi hebben we wat geshopt in de Mall naast ons hotel en in de supermarkt verderop hebben we nog de laatste boodschapjes gehaald voor de zondag. Rond 14 uur onze eerste pastamaaltijd die dag genuttigd en dat zaterdagavond nog eens herhaald met een grotere groep. Die avondmaaltijd werd niet een succes, reden waarom sommigen de volgende ochtend zich niet optimaal voelden. Eerder in de namiddag nog even een kort loopje gedaan langs de Hudson: even proeven van de dalende temperatuur. Tussendoor vooral relaxen en omdat ik voor het vijfde achtereenvolgende jaar rond deze periode in New York ben hoef ik ook niet zo nodig alles te willen zien wat deze geweldige stad te bieden heeft aan moois en kan ik volop focussen en relaxen en dat is ook belangrijk. Immers zondags moet je wel fris en met de benodigde energie aan de start verschijnen. Na nog wat plaatjes te hebben geschoten weer terug naar het hotel om alles klaar te leggen voor De Dag! Niet alleen de loopkleding op volgorde van aantrekken de volgende dag, ‘the invisible man’ maar óók de extra kleding om ons te beschermen tegen de ’s ochtends vroeg heersende weersomstandigheden én de kleding welke we na de finish aantrekken!!
In de nacht vóór de Marathon in New York gaat de wintertijd in en dat is best wel lekker hoor. Met mijn roommate zetten we onze wekkers op 04:15 uur in de ochtend: na een korte opfrissing de persoonlijk beproefde voorbereiding: sinaasappel, koffie, geroosterd witbrood zonder boter, met wat honing….intussen aantrekken van loopkleding en wat extra kleding daaroverheen. De voorspelde weersomstandigheden wezen op droog en warm weer. Om 05:45 uur vertrokken we met de 150 KiKa runners per bus naar Staten Island waar alle meer dan 52.000 deelnemers vóór 07:00 uur al moeten arriveren in het startgebied. Zo vroeg, omdat daarna de wegen daar naar toe worden afgesloten! Na een uitgebreide tassencheck en fouillering door de strenge beveiliging gaat iedere runner naar zijn geplande startomgeving. Er wordt om de 25 minuten gestart om logistieke redenen. Mijn start in de eerste Wave was om 09:40 uur.
Nadat we dan uiteindelijk in de definitieve startrij stonden voor onze start kon ik langzamerhand beginnen met afpellen van extra kleding, die gedeponeerd kan worden in speciale kledingbakken: je bent je kleding kwijt voor het goede doel, namelijk de daklozen en arme bevolking. Met uiteindelijk nog een plasticje over mijn loopshirt heb ik deze dag gekozen voor een shirt en korte broek. Een keuze die achteraf goed is gebleken gelukkig. Bij de start kon ook het plastic af, het was warm!
Na mijn start mochten we de eerste zware klus klaren: de steil oplopende Verrazano Narrow Bridge, Na deze eerste meters, rustig lopend om het hart niet op hol te laten jagen, genietend van het open gebied met een fenomenaal uitzicht op het Vrijheidsbeeld en Manhattan Down Town en rondcirkelende helikopters boven ons, kwamen we beneden in Brooklyn. Het was echt warm en dat bleek achteraf met de heersende vochtigheidsgraad de opmaat te worden voor een pittig zware Marathon. Langs de route was er veel verzorging: om de 2 ½ km water, sportdrank, bananen etc.; zelf neem ik altijd gelletjes mee en drink regelmatig voldoende water en dat betekent wel 3-4 liter tijdens de Marathon! Nu is New York doorgaans niet een Marathon om je PR even bij te gaan stellen. Doel is deze Marathon gezond én genietend te volbrengen! En genoten héb ik. Maar zwaar werd het ook: de bruggen, die in New York stijgen en stijgen, er lijkt geen einde aan te komen, . Miljoenen uitzinnig supporterende mensen aan de kant met diverse topmuziekgroepen langs de route hebben ons voortgestuwd door de five boroughs, van start tot finish. Van Staten Island, via Brooklyn, Queens en Bronx naar Manhattan. Het is een waar feest om dit mee te mogen maken: ik voel me zeer bevoorrecht. Daar waar de Marathon voor mij zwaar werd, na 32-35 km, bedacht ik: Kinderen met Kanker hebben het vele, vele malen, onvergelijkbaar, zwaarder……: die laatste kilometers vals plat op weg naar de finish in Central Park: dáár tenslotte te finishen geeft een ultiem gevoel: het emotioneert en daar spelen zich voor ieder persoonlijk intense belevingsmomenten af. Het is moeilijk dat precies te verwoorden, maar er komt opeens gewoon heel veel voorbij. Ik ben blij opnieuw gezond en wel te zijn gefinisht. Na de finish volgde de medaille ontvangst met vastlegging op beeld, ontvangst van een recovery-bag, een plastic cape en vervolgens een deken en voor mij een lange uitloopwandeling naar de 66e Street en vervolgens verderop naar de bus, die klaarstond met onze droge door ons aangeleverde kleding. Vandaar weer naar het hotel (de bussen pendelden en dat liep met alle KiKarunners nog uren door). In Jersey City snel weer een pasta gescoord voor goed spierherstel en ’s avonds een bijzondere Fun After the Run Party van KiKa. Vervolgens zijn we nog naar een rooftopparty geweest in Manhattan, waar we overige runners uit Nederland troffen met supporters. Bijzonder was het feit, dat ik daar gelauwerd werd als oudste ( 63) Nederlandse deelnemer!
Na een korte nachtrust vertrokken we ’s middags weer naar John F. Kennedy Airport, waar KLM weer klaarstond onze terugreis te verzorgen naar Schiphol. Daar trof ik ook de kampioen over-all dames van deze New York City Marathon, waarmee ik ook nog even op de foto ging”.
Ik ben met een geweldige ploeg mensen op stap geweest: stap voor stap voor KiKa. Het was weer een ongelooflijk mooi event en ik heb genoten van al die warmte en warme, gezellige mensen om mij heen. Het gevoel van: waar we het allemaal voor doen voert veelal de boventoon en dat voelt gewoon goed. Mijn missie voor KiKa gaat verder: 24 april 2016 hoop ik er weer bij te zijn in de Marathon van Londen!