14-12 Loopnieuws Leeuwarder Courant
‘Ik kin echt wol sûnder de sport.
It is net it einfan ’e wrâld’
EASTERMAR De geschorste atlete Hinke Schokker is niet van plan terug te komen op haar besluit om te stoppen. Ze hoopt dat haar dopingzaak aantoont dat er iets moet veranderen in de tuchtrechtspraak bij de KNAU.
Na de eerste schok daalde gisteren een zekere berusting op Hinke Schokker neer. ,,Ik wie hiel emosjoniel doe’t ik hearde dat ik posityf testen hie’’, aldus de 35-jarige ultraloopster die haar Nederlandse titel over 100 kilometer heeft moeten inleveren. ,,No tink ik alwer: der binne slimmere dingen. Ik kin echt wol sûnder de sport. It is net it ein fan ’e wrâld.’’
De atlete uit Eastermar kreeg donderdag te horen dat ze voor vier jaar is geschorst. Na haar zege op het NK in Winschoten in september werd ze op dopinggebruik getest. Daarbij werd een verboden middel aangetroffen. Volgens Schokker ging het om een onschuldig medicijn dat ze al jaren gebruikt. Ze wist niet dat het op de lijst met verboden middelen staat.
In overleg met haar (inmiddels ex-)advocaat wilde ze eerst niet vertellen om welk middel het gaat. Schokker bevestigt nu dat het een ADHD-gerelateerd medicijn betreft. Volgens de website van de Dopingautoriteit is dispensatie in dat geval mogelijk. ADHD is een van de vaakst voorkomende gevallen bij verzoeken in die richting.
Schokker is niet van plan alsnog de weg van de ontheffing te bewandelen. ,,Ik ha net folle hoop. It is hiel muoilik oan te toanen’’, denkt ze. ,,Dêr gean boppedat wer moannen oerhinne en dan hat de tuchtsaak yntusken al west. Ik krij sawisa de kosten dy’t ik makke ha net werom. En it hat my ommers al fyftjintûzen euro koste.’’
Ze heeft nog wel geprobeerd haar kwestie voor de burgerrechter te brengen, maar ,,dêr ha ik fierder neat mear fan heard. Dêrnei kaam de rekken fan myn advokaat en tocht ik: lit mar sitte. Ik stopje mei atletyk.’’
De atlete uit Eastermar had met een schorsing van twee jaar – de gebruikelijke sanctie – kunnen ‘wegkomen’, als ze direct haar straf had geaccepteerd. Geen denken aan, zegt ze. ,,Miskyn fine minsken my in koppige Fries, mar ik stean foar myn prinsipes. Ik ha neat ferkeard dien. Hie ik foar twa jier keazen, dan hie ik dêrnei gjin lol mear hân yn it sporten. In stimpel hâld ik dochs wol. De minsken moatte mar fan my fine wat se wolle. Op wedstriden sjogge sy my dochs net mear.’’
Het stoort Schokker vooral dat een atleet eenzijdig aan de ‘schandpaal’ kan worden genageld. Anders dan in het normale strafrecht volstaat bij dopingzaken enkelvoudig bewijs. ,,Ik hoopje dat myn saak oare sporters helpt’’, zegt de atlete. ,,Dat it oantoant dat de wetjouwing net goed is, dat der yts net kloppet. Se (de Dopingautoriteit, red.) fine wat en dan is it blykber ek daalks sa. Dat fyn ik net reedlik. Ik kin my net foarstelle dat it oer twintich jier noch sa giet.’’
,,Toch kan het niet anders’’, zegt Pieke de Zwart, algemeen directeur van de Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie (KNAU), in een reactie. ,,Een positieve dopingtest is wetenschappelijk bewijs. Dat is onomstotelijk en daar committeren wij ons aan. De vraag blijft dan wel of er sprake van bewúst dopinggebruik. Daar heb ik in dit geval wel een persoonlijke mening over, maar die houd ik voor me. De KNAU wijst in dit soort zaken altijd door naar het ISR (Instituut voor de Sportrechtspraak, red.). Mevrouw Schokker is hangende het onderzoek tijdelijk geschorst, niet anders. Dat ze stopt is haar keuze.’’
Bertine de Vries uit Gasselte heeft wel een persoonlijk mening over de kwestie. Op Facebook meldt de atlete, die de nationale titel op de 100 kilometer toegewezen heeft gekregen: ,,Het is echt te belachelijk voor woorden hoe je bent behandeld. (..) Hoop nog steeds dat er daar iemand wakker wordt en (..) dat ze het dan terug gaan draaien. Voor mij blijf je NL kampioen!’’
Door: JOHANN MAST
Zwakke reactie van de KNAU. Mag meneer Zwart het wetenschappelijk bewijs wel eens laten zien dat dit middel prestatie bevorderend is, dan kan hij niet want dat is er nl. niet; zie Dopinglinkki.fi/en/info-bank/doping-substances dat zegt:
It is classified as a doping substance. Its effect on performance is not researched, but on the basis of its effects, it is assumed that it improves endurance and explosiveness.
Wetenschappelijk dus niet bewezen dat het doping is maar op basis van de effecten bij gebruik neemt men aan dat het doping is…
Lijkt me juridisch maar vooral menselijk niet correct om op basis hiervan mensen van dopinggebruik te beschuldigen! En dan heb ik het nog niet eens over de straf, 4 jaar verbannen van praktisch alles… Zelfs vrijwilliger mag ze niet zijn om bij wedstrijden te helpen… Alsof je een zware crimineel bent!