Lopen in Corona tijd

Dilemma
Na een aantal weken thuis, geïsoleerd, alleen er op uit als het strikt noodzakelijk is, krampachtig pogend om de anderhalve meter zo goed en zo kwaad als mogelijk te respecteren, begon het toch wat te kriebelen. En juist op dat moment werd het duidelijk dat campings onder bepaalde en strikte voorwaarden open mochten. Een telefoontje was voldoende: ‘mits je zelfvoorzienend bent, ben je welkom’. Wij zijn zelfvoorzienend; douche en toilet aan boord, dus wat let ons. Druk was het niet. De helft van de beschikbare plaatsen mochten worden bezet en in de dorpen was het een stille boel; geen terras, niet alle winkels open. Dus wat fietsen, wandelen en…….hardlopen. Dat is altijd leuk hardlopen in een andere omgeving.

Texel
Ik loop op het fietspad naast een weg. Het miezert, maar dat deert niet. Het waait hard en dat is jammer. Als ik uit de luwte van een boerderij kom, krijg ik een forse opdoffer van de wind. Ik dreig in de berm terecht te komen. Het gaat goed. Het fietspad maakt een bocht. De wind die aan lijkt te wakkeren, komt nu van voren. Ik neem de eerste de beste afslag richting het bos in de hoop daar wat meer beschutting te vinden. Half wind, het is een lang recht eind.Lopen op Texel biedt wat omgeving betreft vele mogelijkheden. Het gebied met graslanden, overwegend vlak met vooral geasfalteerde fietspaden en weggetjes. Het eiland is het domein van vooral de schapen, in mindere mate van koeien en soms, voor de broodnodige variatie een perceel met wat paarden, hier en daar een akker met maïs en graan. Het bos en aangrenzend het duingebied, zand- en schelpenpaden, maar ook met fietspaden, de waddendijk met de prachtige vergezichten en vooral het strand, waar het mulle zand de overhand heeft bij hoog water.
Met een rustige duurloop van een à twee uren is het niet moeilijk om een groot deel van die landschappelijke omgeving te door kruisen. Ik heb er dan ook weer dankbaar gebruik van gemaakt. Lees verder →