‘Mar-athon rond Sneek en meer’

Eensgezind. Over een ding waren de deelnemers aan de nuleditie van de ‘Mar-athon rond Sneek en meer’ het eens: dit mag je hardlopend Nederland niet onthouden. Een prachtig, afwisselend parcours met geweldige vergezichten over het Friese land, langs de boorden van de Goïngarijpster Poelen en het Sneekermeer en nog vèèl meer. Het deerde zo’n 70-tal atleten niet dat het hard woei en dat het af en toe regende, ja zelfs stortregende. Neen, dat kon de pret niet drukken. Dus…..initiatiefnemers er rest jullie maar een ding: hier moet een vervolg op komen, er is geen weg meer terug..

In afwachting. Er heerst een ietwat uitgelaten sfeer daar in de Sneeker sporthal. Het is zaterdag de 22^ste juni aan het eind van de middag, zo rond half zes.  Iedereen is goed gehumeurd, ondanks het onvoorspelbare weer. Dat kan ook haast niet anders, want over een uurtje zal de feestelijke start plaats vinden van de nuleditie van de ‘Mar-athon rond Sneek en meer’. De atleten zijn hier op uitnodiging van het organisatiecomité John Sloot, Piet Noordenbos, Syb van der Ploeg en Dimitri Ravensbergen. De nuleditie is bedoeld als een test- en belevingsloop met het doel de eerste echte Sneeker Marathon in 2014, op de langste dag van het jaar, vlekkeloos te kunnen organiseren. Dat is nodig omdat de ambitie van het comité zich niet beperkt tot alleen de 42,195 km, want ook liefhebbers van de halve marathon (en wellicht ook van de 10 km) zullen kunnen genieten van het unieke en afwisselende parcours. Daarnaast wil men met deze marathon Friesland op de nationale en internationale hardloopkalender zetten! M.a.w. een gedegen organisatie is meer dan welkom.

Rapportage. Hoffotograaf van de hardlopend Friesland, Janke van der Schaaf, beweegt zich onopvallend tussen de lopers en schiet haar plaatjes; er is geen ontkomen aan. ‘Straks’ als haar foto’s weer online staan, zullen we ons realiseren dat zij ook dit evenement weer op een mooie wijze heeft vast gelegd. De lopers nemen hun shirtje met het in het oog springende logo in ontvangst met dank aan Running Center Leeuwarden.

Ook Jan Kooistra en Jouke Valk, van SV Friesland, zijn er. Jan zal met de SV Frieslandbus vooruit rijden en om de vijf kilometer voor de verzorging garant staan. Jouke zal samen met de genodigden, de 21 en de 10 km lopers op de boot stappen en zorgen voor de start bij Heerenzijl(21 km) en de Terzoolstersluis (10 km).

Complexe organisatie. Het organisatiecomité heeft het zich niet gemakkelijk gemaakt: bus- en bootvervoer, een oversteek met een pont en een smalle overgang over de sluisdeuren van de Terzoolstersluis. Een gezamenlijke start vanaf de Waterpoort. Daarna door de stad en het Rasterhoffpark om na een tweetal kilometers bij Van der Valk de lopers van de hele marathon uit te zwaaien en succes te wensen, want zij vervolgen de route op weg naar zeilschool Rufus aan de Noorder Oude weg. De 21 en de 10 stappen in de bus en worden vervoerd naar Rufus om op de boot te stappen die hen verderop brengt. De marthoneurs nemen daar de pont om aan de overkant langs de boorden van de Goïngarijpster poelen naar Heerenzijl te lopen waar de 21 zal aansluiten. Gezamenlijk lopen zij via Terherne en Oude Schouw langs het Prinses Margriet kanaal naar de Terzoolstersluis. Daar wordt de 10 op gepikt om dan via de Groene Dijk naar Sneek te lopen. Tenslotte gaat het parcours over de Oosterdijk naar de Marktstraat en via de Oude Koemarkt naar de finish bij de Waterpoort.

De Start. De start verloopt geheel anders dan bij welk evenement ook. We lopen gezamenlijk in optocht vanaf de Sporthal langs de Geeuwkade naar de Waterpoort. Daar is gelegenheid voor de fotografen om het gezelschap op de foto te zetten. Wethouder Offringa van Sûdwest Fryslân, ook in hardloop tenue, spreekt ons in zijn welkomst-/openingswoord nog wat moed in en looft het initiatief. Hij zal aansluiten als er nog 10 km is te gaan. Niemand schijnt haast te maken. De afspraak is dat er niet sneller gelopen wordt dan 6 minuten over een kilometer. Het is tenslotte een test- en belevingsloop. We zullen moeten genieten van het parcours. Gezelligheid staat voorop. Dus het heeft geen zin trappelend van ongeduld het startsein af te wachten.

Op weg. Dan gaan de slagbomen van de brug in de Lemmerweg naar beneden en wordt de brug geopend. Niet dat er een boot aankomt. Het is onderdeel van de start. De lopers stellen zich op. Als de brug is neergedaald en de bomen omhoog gaan zet de meute zich in beweging achter de bewakers van het tempo Karin en Gerrie. Zij zullen de gehele marathon iedereen bij de les houden, de begeleidende fietsers geven de route aan. Even later bevinden we ons al op de Prinsengracht om vervolgens over de Woudvaartkade naar het Rasterhoffpark te lopen. Bij hotel Van der Valk staat de bus klaar. De marathoneurs lopen verder naar Oppenhuizen en Uitwellingerga om vandaar langs de Oude Oppenhuizerweg richting Joure te gaan op “zoek” naar de afslag Rufus. De bus brengt de overige deelnemers naar de oversteek bij de zeilschool. Daar ligt een drietal boten klaar voor de deelnemers van de 10 en 21 km. Er is keuze; aan boord van een van de twee zeilschepen of op een rondvaartboot.

Geduld. Terwijl we aan boord van de schepen wachten op de marathoneurs meert de Da Vinci van Riemer van der Velde af. Hij behoort, samen met zijn vrouw, tot de genodigden en zal een belangrijk deel van parcours de lopers samen met de andere genodigden volgen. Dan de melding dat de lopers er aan komen. Onder luid applaus worden ze verwelkomd. Ze ogen nog fris en de stemming zit er goed in. De marathoneurs stappen op de pont en gaan naar de overkant om hun weg vervolgen. De schepen zetten koers naar Heerenzijl. Vanaf de Goïngarijpster poelen zijn de marathon lopers voor een groot deel goed te volgen. Het gaat voorspoedig voor zover wij het kunnen zien. Aan boord van de schepen is het gezellig, de aangeboden wijn en Beerenburg blijft staan. Maar dat drukt de stemming niet. Het is nog droog, maar vanuit het zuiden komt een zeer donkere lucht op ons af.  Even een heel kort en licht buitje. Er wordt aangelegd bij Heerenzijl. We stappen van boord, trekken onze jassen en lange broeken uit en verwelkomen opnieuw de marathon lopers. Het is dat ze niet om Jan Kooistra met zijn bananen, water en sportdrank heen kunnen anders waren ze zeker zonder meer doorgelopen. De 21 haakt aan op weg naar Terherne. Een enkeling in het dorp kijkt verbaasd als we passeren. Automobilisten hebben blijkbaar in de gaten dat er wat bijzonders aan de hand is. Zij staan zonder enig aandringen van de begeleidende fietsers spontaan stil. We gaan op weg naar Oude Schouw, eerst voor de wind, maar als we links afgeslagen zijn (de weg van Akkrum naar Irnsum) en we half wind voort gaan, begint het te regenen. En niet zo maar een bui, het water komt met bakken uit de lucht. Binnen de kortste keren zijn we van top tot teen allemaal zeiknat. Niemand klaagt, maar in koor stellen we vast dat de “buienradar het weer niet weet”. Want dat is de enige echte tegenvaller en teleurstelling deze avond dat de buienradar niet in staat is een betrouwbaar beeld te schetsen van mogelijke buien op korte termijn. Bovennop de brug over het Prinses Margrietkanaal geselt de regen ons ongenadig. Maar we zijn niet stuk te krijgen. We soppen voort in onze schoenen. Langs het PM Kanaal stopt de regen. Met de wind recht van voren waaien we wel droog. Riemer van der Velde c.s. begeleiden ons vanaf het water; ze proosten alvast op een goede afloop. In het westen klaart het wat op. De zon dreigt zelfs even te voorschijn te komen vanuit een imposant en dreigend wolken dek. Het blijft bij dreigen. We stellen onderweg voor de zoveelste maal vast dat het een geweldige ervaring is deze loop zo met elkaar in een rustig duurloop tempo, de elementen trotserend, genietend van vergezichten over land en water.

Compleet. Bij de Terzoolstersluis staat de 10 km ons op te wachten. We wandelen een voor een over de gladde sluisdeuren. We nemen een ‘versnapering’ en gaan dan in het gematigde tempo weer verder. Nu vlak langs het Sneeker Meer, lager wal. Het water slaat op de basaltkeien stuk en spat op. Op de golven witte schuimkoppen die sterk contrasteren met de grauwgrijze kleur van het water. Daarboven jagende wolken. Even verder op als we wat afstand nemen van het meer bloeien de waterlelies in de sloten en langs de wallenkant de Gele Lis. Het Fluitekruid tooit de bermen. We worden aan de linkerkant uit de wind gehouden door de uitbundig bloeiende en licht geurende Meidoorn en rechts van ons bloeit de Vlier ook al uitbundig. Het is geweldig mooi en we zijn er even van onder de indruk.

Verlichting. Bij de overgang over de Kipfeart ter hoogte van de Gauwster Hoppen is er weer een verversingspost. Voordat het goed en wel tot ons door dringt krijgen we een pet met verlichting in ons handen gedrukt. Als we even later de draad weer oppakken en onze weg vervolgen is het een mooie aanblik; al die dansende verlichte petten over de Groene Dijk. Het wordt voor Gerrie houden en keren vooraan om iedereen aan het rustige tempo te houden. We ruiken de stal. Maar het saamhorigheidsgevoel dat in de loop van de avond is ontstaan overwint, ook al gaat het tempo licht omhoog. We lopen Sneek binnen via de Leeuwarderweg, we steken de Oppenhuizerweg over om de Oosterdijk op te lopen. Daar worden we opgewacht door een gemotoriseerde “landauer”, waarop een tweetal accordeonisten. Zij begeleiden ons de stad in naar de Waterpoort. We finishen volgens planning. Wat een geweldige ambiance, wat een mooie loopervaring. We weten het zeker: dit mag niemand missen volgend jaar.

Meeloper

Foto’s: Dimitri Ravensbergen, Janke vd Schaaf, Henk Canrinus