Het succes van de Berenloop
Er zijn van die momenten dat ik me afvraag waarom de Berenloop op Terschelling zo tot de verbeelding spreekt. En niet alleen bij mij. Neem zelf de proef maar op de som. Trek een shirtje aan waarop Berenloop en Terschelling staat afgedrukt, ga ergens in Nederland lopen en ervaar het zelf. Men leest ‘Berenloop 20..Terschelling’, dat ontlokt dat bij menigeen een glimlach, een blik van herkenning, een Aha-Erlebnis. Is het de magie van het loopevenement zelf, is het het eiland Terschelling, of is het totaal van de ambiance rondom het gehele evenement?
Ooit is de Berenloop gekozen tot het mooiste en leukste loopevenement van Nederland. Mooier dan Egmond, mooier dan Schoorl, mooier dan welk evenement op een van de eilanden, mooier dan de Zeven heuvelenloop, mooier dan …………! Dat zegt toch wel wat.
Dus ga ik maar eens bij mij zelf te rade, waarom ik deze loop zo bewonder.
In feite staat Willem Barentsz aan de oorsprong, aan de start, van dit evenement. Hij stierf in 1597 op Nova Zembla nadat hij daar gestrand was om via een noordelijke doorvaart een route naar China en Japan te ontdekken. Om aan voedsel te komen joegen hij en zijn bemanning op beren. In 1997 werd als sportieve afsluiting van “400 jaar Barentsz” een ( halve) marathon door SVFriesland georganiseerd. De Berenloop was geboren.
Dat is toch een prachtig gegeven dat een zeevaarder, een ontdekkingsreiziger, uit de 16de eeuw aan de wieg staat van deze populaire loop.
Terschelling is een populair eiland bij jong en oud om er een vakantie door te brengen. Jongeren fiets- en wandelpaden. En ook op culinair gebied kan men er uitstekend terecht. Keus genoeg; bezoek een van de vele strandtenten, of maak gebruik van een restaurant in of bij een van de dorpen. Vandaar dat iedere hardloper er graag een lang weekend van maakt en in z’n kielzog vaak nog wat supporters meeneemt.
Het vakantie gevoel begint al in Harlingen bij de veerterminal aan de haven. Je bent er nooit alleen. Op de boulevard zijn altijd mensen te vinden. Met een beetje goede wil is Terschelling turend over het Wad reeds vaag waarneembaar. In de haven is het een drukte van belang. Schepen komen en schepen gaan.
Of je nu met de sneldienst of met de veerdienst reist zo’n overtocht is en blijft een genoegen. Voor sommigen is een uurtje varen lang genoeg, voor anderen gaat dat veel te snel. Op de ‘gewone’ veerdienst kun je buiten optimaal genieten van het Wad en binnen van een kop koffie, een drankje en/of een hapje. Aan boord van een van de snelle schepen heb je amper tijd om de krant te lezen of je bent al op de plaats van bestemming.
En als de boot onder het eiland vaart om even later de haven van Terschelling binnen te lopen dan ontrolt zich een niet alledaags uitzicht en waan je je even in het buitenland.
Wie wil er nou niet eens in het ‘buitenland’ deelnemen aan een hardloopevenement?
Het parcours is mooi en pittig. De start en de finish onder de Brandaris. Een stukje door West, uitzicht op het Groene Strand, langs de haven en langs het Wad, een klimmetje het duin op om via Halfweg, Hee en Kinnum door de dorpsstraat van Midsland op weg te gaan naar het keerpunt in Formerum. Dan over de Duinweg via Midsland Noord naar een stevige klim om op het strand bij Midsland aan Zee verder te gaan. Het strand boezemt ontzag in, maar het uitzicht links, rechts maakt veel goed. Bij Paal 8 omhoog ploeteren, even op adem komen en dan nog een keer het duin ‘bestijgen’. Vervolgens voor de afwisseling vals plat op het eerste deel van de Longway. Het tweede deel, door het bos, beschutting tegen weer en wind en op de koop toe schitterende herfstkleuren. Tien tegen een dat je na verloop van tijd al de stem van een spreekstalmeester hoort en dat het gevoel je bekruipt dat de finish voor het grijpen ligt. Maar niets is minder waar. Nog even een klein grapje om de kilometers vol te maken. Vals plat en dan langs de haven om vervolgens weer wat omhoog om te eindigen met muziek en het applaus van de vele toeschouwers op de rode loper in de dorpsstraat onder de Brandaris. Wie dit niet mee wil maken, weet niet wat-ie mist!
Is een halve marathon jou (nog) te ver? Dan is er altijd nog Kleintje Berenloop op de zaterdag. Je hebt de keus tussen vijf en tien kilometer. Je loopt door bos en duin in een prachtige natuur. Ook ideaal als warming up voor de zondag.
Is een halve marathon niet ver genoeg? De hele marathon is een geweldige uitdaging voor elke liefhebber. De route voert je over het gehele eiland met een start in West en een keerpunt nabij de Boschplaat. Een uitdagend parcours door de polder, de duinen, over het strand en door het bos en natuurlijk via de rode loper finishen onder de Brandaris.
Meeloper