Naar de  Berenloop 2013

De inschrijving voor de Berenloop is allang achter de rug. Je moet er maar aan denken zo in het voorjaar om in het najaar mee te kunnen doen. Ik was opgelucht dat het weer gelukt is om een van de 4000 halve marathonlopers te zijn. De Berenloop is nu eenmaal speciaal. Hardlopend Nederland heeft de Berenloop uitgeroepen tot het leukste en mooiste loopevenement van ons land. Daar dacht ik in deze tijd nog eens over na en ik kwam tot het volgende.

Het is de sfeer van en op het eiland, de sfeer van – voor velen – een weekend weg, een weekend met familie en/of vrienden, het is de sfeer van de bootreis, van uitgelaten hardlopers, het is het parcours, de feestelijke versiering, het publiek en de muziek in West, in Midsland en in Formerum. Het is ‘t ongewisse van het strand, het is duin op en duin af, het is het vals plat van de Longway en …. het zijn de laatste tientallen meters over de rode loper tussen de vele toeschouwers op weg naar de finish. Het is ook “the evening after” bij Hessel, waar je het er nog even over hebt, waar je dansend en hossend met een glas champagne opnieuw aan een warming kunt beginnen, alsof je geen 21 kilometer in de benen hebt. Het is kortom gewoon de Berenloop.

Natuurlijk er zijn meer leuke loopevenementen. Neem de “Langste Straat van Nederland loop” in mei. Lopen in Het Bildt, een heel apart en uniek stukje Friesland. Het onderscheidt zich niet alleen door een eigen streektaal, maar ook landschappelijk. Het is er weids met rechte wegen en vaarten, waarbij de horizon slechts onderbroken wordt door zee- en slaperdijken. Het onderscheidt zich door de bebouwingsvorm langs een dijk van 12 kilometer lengte en 1229 huisnummers met opvallende dijkhuisjes en z.g. winkelhaakboerderijen. Er wordt gestart in Ouwe Syl, bij een eeuwen oude keersluis en de finish is in St. Jacobiparochie, de thuishaven van Jan en Josefien Kooistra en dus van SV Friesland. Lopend door het Bildt met uitzicht op de akkers waar de wereld- vermaarde pootaardappelen worden geteeld zal niet iedereen beseffen dat de bedijking in de 15^de eeuw door slik- en dijkwerkers met de spade en zweet is aangelegd.

Of de Skewiel Statenloop, in Oentsjerk eveneens in mei,  is ook niet te versmaden. Al weer een mooie stukje Friesland. Een parcours in/op De Trynwâlden, een zandrug ten noordoosten van Leeuwarden. Je loopt in een prachtige en afwisselende omgeving met veel bebossing, lommerrijke lanen en straten en (aangelegde) parken. Het uitzicht is afwisselend. Dan weer kun je kilometers ver kijken over de weilanden, even later kom je langs bosranden met de bloeiende Meidoorn, je loopt over fietspaden met aan weerszijden in de bermen het Fluitekruid met zijn witte schermen tot op heuphoogte. Je loopt langs beschutte kleine stukjes weiland, waarin boterbloemen, zuring  en madeliefjes hun gang kunnen gaan, omgeven door houtwallen. Je vraagt je gedurende de gehele loop af wat Skewiel nu eigenlijk is totdat je uit de droom geholpen wordt: “helpen oplossingen zoeken voor medische ongemakken”. Je weet dan inmiddels ook dat in het gebied rond Oentsjerk een vijftal Staten hebben gestaan en dat er nog maar twee van over zijn (Stania en Unia State).

Vergeet vooral de Oerpolderloop niet in de Zuidwest hoek. Genoemd naar het indrukwekkende boek van Hylke Speerstra, waarin hij op een boeiende wijze de voortdurende strijd van de mens beschrijft tegen de elementen in een polder in een “vergeten” stukje Friesland. Het kan een helse loop zijn zo in het begin van maart over 14 kilometer. Je voelt je overvallen door de vlakte, de rechte einden, de eindeloze vergezichten met hier en daar een enkele boerderij. En als het regent en waait berg je dan maar, want beschutting zul je er niet vinden. Maar je kunt er ook genieten van je eigen strijd tegen de wind, het overwinnen van pijn en het ontlopen van de man met de hamer. Als je de “tocht” hebt volbracht, wacht je in het dorpshuis een heerlijke kop snert en de gastvrijheid van de bewoners van It Heidenschip.

En aan het eind van het jaar,in december, de Adventure Run op Ameland, een van de zwaardere halve marathons. Een parcours met een kleine 7 kilometer over het strand, met onderweg nog even van het strand af omhoog het duingebied in om je te laten pijn lijden. En dan na 400 meter mag je weer af dalen en verder ploeteren in het natte zand van het strand. Dan een verlaten stuk eiland, waar de elementen vrij spel hebben. Vlak de

Waddendijk op en neer niet uit met heel in de verte het silhouet van Nes waar de finish ligt. De Adventure Run heeft zijn zo bekoring. De overtocht is gezellig met al die loopgekken en het duurt maar even. De ontvangst is hartelijk en de organisatie is voortreffelijk.

Maar ik ken geen loopevenement dat zo tot de verbeelding spreekt als de Berenloop. Loopgroep Sneek is ook dit jaar sterk vertegenwoordigd op 3 november a.s. Dat wordt weer als van ouds een onderlinge (wed)strijd wie het fitst, het snelst en het vrolijkst de finish passeert.

Meeloper